Kraj pochodzenia: –
Epoka: współczesność

O piśmie:
Modern Calligraphy to nazwa stosowana przez wielu kaligrafów dla określenia ich autorskiego stylu pisma. Tak to już działa – każdego, kto spróbuje nauki kaligrafii według historycznych wzorników w pewnym momencie zaczyna korcić, aby spróbować swoich sił sam na sam ze stalówką i kartką papieru. Niektóre efekty zapierają dech. Jedne są bardziej grzeczne, inne niezwykle ekspresyjne. Istotny wpływ na charakter takiego kroju ma również narzędzie, którym piszemy.
Niezależnie od wszystkiego styl modern może być po prostu dobry, albo zły. Z dobrą kaligrafią jest jak z dobrą architekturą. Może być prosta i piękna, a może też łamać pewne nasze wyobrażenia o tej dziedzinie. Zawsze jednak musi powstawać w oparciu o reguły. Nawet najbardziej niezwykłe obiekty architektoniczne, zdające się naruszać prawa fizyki, tworzone są z inżynierską precyzją.
Podobnie jest z pięknymi literami – pozornie swobodnie kreślone litery, by tworzyć harmonijną kompozycję muszą się podporządkować istotnym zasadom konstrukcyjnym.

Kaligrafia, niezależnie od swojej funkcji estetycznej, pełni przede wszystkim funkcję użytkową. Jednym słowem, ma spełniać podstawową funkcję czytelności – przekazywania komunikatu. Walory estetyczne (dla nas – kaligrafów tak ważne) nie mogą zagrażać tej podstawowej funkcji tekstu pisanego.
Pojawia się zatem pytanie – na ile możemy sobie pozwolić, jeżeli chodzi o swobodę ekspresji w naszych pracach kaligraficznych?

Na to pytanie szukamy odpowiedzi podczas warsztatów Modern Calligraphy.

Narzędzia, których będziesz potrzebować, aby zmierzyć się z tym krojem:
– obsadka prosta
– stalówka ostra/ fleksująca – zacznij od tych, które już masz. Zauważysz jak duży wpływ na kształt liter ma stopień elastyczności stalówki. My na zajęciach używamy najczęściej Brause „Blue Pumpkin”.
Nie zapominaj, że dla dobra stalówek (i oszczędzenia kaligrafom frustracji) producenci pokrywają je specjalną substancją zabezpieczającą. Oczywiście, przed zanurzeniem w kałamarzu trzeba się jej pozbyć.
– atrament – do wyboru, do koloru.
– papier, na początek polecam supergładkie (np. Rhodia, Midori albo Clairefontaine) – te ładnie współpracują z dużą ilości atramentów, ale tak naprawdę spróbuj na takim, jaki masz pod ręką. Jeśli atrament będzie się rozlewał i pajączkował kup sobie jeden z wymienionych. Do codziennych ćwiczeń będą idealne. Stopniowo możesz przechodzić do papierów o mniej gładkiej powierzchni – wszystko zależy od tego na ile szybko nauczysz się kaligrafować z minimalną siłą nacisku przy prowadzeniu linii „w górę”.

Jeżeli masz jakieś pytania lub chcesz nauczyć się pisać tym krojem – napisz do mnie. Chętnie pomogę.